రాత్రంతా..........
రెక్కలు విరిగిన ఈ సాయంత్రం 'కదల్లేక మెదల్లేక
ఓ మూలన కుప్పకూలి పడివుంది.
ఉదయం నుండీ ఊపిరాడక ఉక్కిరిబిక్కిరవుతున్న సమయం
ఎరుపెక్కిన కళ్ళలో
అస్తమించిన ఉత్సాహపు అగ్ని గోళం ఛాయలు
 రంగు వెలసిన ఊహలను నీరెండలో అద్ది
కునికి పాట్లు పడుతూ
రాత్రి చీకటిని నాంచేందుకు దాచుకున్న
అశ్రు సంపదనాపలేని కనురెప్పల  నిండు మేఘాలు
ఉండుండి ఓ జల్లును వడగళ్ళ వానలా
ఓ విసురు విసురుతాయి
తాకుతూనే కరిగిపోయినా కనిపించని కముకు దెబ్బలు
కసిదీరా హృదయాన్ని నవులుతూనే ఉంటాయి.
కంటి రెప్పల మీద
పడగ విప్పిన వేదన విషనాగు
నిద్ర కోసం ఎదురు చూస్తూంటుంది
రాత్రంతా దాగుడు మూతలాట అనివార్యంగా సాగుతుంది.

ఎక్కడో అరవాలిన హరివిల్లుపై
నీలి నీలి సోయగాల నిమ్నగలో
ఊహల జలకాల పై నీ చల్లని చిరునవ్వు
వెలుగురేఖ నెలవంకై నిలిచిందా?
అది మరీ అంతదూరమా?

ఈ గాలి ఇలా అలలు అలలుగా తెరలు తెరలుగా
అలవోకల చిరు స్పర్శలు అలరింపుల చందనాలు
కవ్వించే ఆకు చాటు కమనీయపు పులకింతలు
పెదవులపై నెలవై చిరు వెన్నెలవై ఓ కలవై

మరీ ఇంత భారమా?

ఎప్పటివో మనసు గుప్పిట తలదాచుకున్నతలపులు
ఆమని చిగురాకు మేసి పరచిన కోయిల స్వరమాధురి
నింగికెగసి నేలజారు సప్త వర్ణి హొయలొలికే నాట్యాలా
అవి నీ కంటి చూపులై స్వప్నాలు చెక్కిన శిల్పాలా
మరీ అంత కఠినమా?
లాలిపాడు పెదవులపై ఏనాడో విన్నాను
కధలెన్నో వ్యధలెన్నో
కన్నీటి కడలిపై కదలాడే పూలతేరై
కడగళ్ళ అంచులలో ఎన్నో మరి స్వగతాలు
అయినా ఇంత సౌకుమార్యమా
ఇంత వింత తలపులా