ప్రేమంటే

నిద్ర ముని వేళ్ళమీద నడిచొచ్చే నిశ్శబ్ద స్వప్న సీమ కాదు
పెదవులకు తాళం వేసుకు మాటలకు మౌనం చుట్టుకు విశ్రమించిన సరాగ సౌందర్యం కాదు
విశ్వాంతరాళపు వీధుల్లో ఊరేగి  కొండ కోనల
గుండె లోలోపల నిశ్చల తపస్సామాధిలోని
జీవనదీ కాదు
కెరటాలకూ తీరానికీ మధ్య నిరంతరం కొనసాగే ఆధిక్యతా తోపులాట వ్యవహారం కాదు
రోలర్ కోస్టర్ మీద కాస్సేపు పైపైకీ కాస్సేపు అగాధానికీ చుట్టూ చుట్టూ తిరిగే సరదాకాదు
ప్రపంచం బోనులో పడి కానిపించిన ప్రతివారిపై అక్కసు వెదజల్లే మృగరాజు అంతకన్నాకాదు
చిందర వందర కాగితాల మధ్య ఎవరిని వాళ్ళు
వెతుక్కోడం కాదు
 వీటన్నింటి మధ్యా చిరునవ్వుతో అతలాకుతలమైనా
ఉనికి మరచి ఊహను మరచి నేననే భావన మరచి
ప్రపంచమంతా ఒక్కరిదే ననుకునే తీపి వేదనే ప్రేమ
ఎవరిని వాళ్ళు  బలి చ్చుకోగలిగేదే ప్రేమ
జీవన్మరణాల వాకిట చెక్కిన సజీవ శిల్పం ప్రేమ