నిశ్శబ్దం

నడుస్తూ నడుస్తూన్న
అరిపాదం సౌకుమర్యం లోకి
కసుక్కున ఇనపమేకు గుచ్చుకున్నట్టు
ఉలితాకిడికి గారాలు పోతూ విలపించే
రాతిగుండె బీటవారిన వంపులో మొన లా
తడుముకుంటూచిరిగిన జీవితాల్ని అతుకులేసుకుంటున్న
పాతతరం వేల్లో దిగిపోయిన సూది మొనలా
నిశ్శబ్దం ఇలా చురుక్కుమంటూ మెత్తని కత్తిలా
ఉనికిని గాయ పరుస్తున్నవేళ

కళ్ళ ముళ్ళకంచెలు
రహస్యంగా ఎన్ని కాపలాలు కాస్తున్నా
రాత్రి మాధుర్యాలు తాగితాగి
తూలిపోతున్న ఊహలు
నింగీ నేలా పరుచుకున్న పరీమళాలై
అలరింపు గానలై
పరిసరాల్ను పరవశం ముగ్గులోకి లాగుతూ
చిక్కులు పడ్డ రహదార్ల ముళ్ళు విడదీస్తూ
ప్రతిక్షణం అల్లుకు పోతున్న పద్మవ్యూహాల్ను
చూపుల ఆయుధాల్తో సవరించుకుంటూ
అవిశ్రాంతంగా అలుగులెత్తీ పొరలే
జీవనదులు
ఒక్కసారి అదౄశ్య శక్తులు
మంత్రించినట్టునిశ్శబ్దం
ఏముందిక ఎదురులేని నిశ్శబ్దం తప్ప.